ปรปักษ์จำนน Fundamentals Explained
เดินเรื่องด้วยนางเอกที่ต้องการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่รู้ล่วงหน้าว่สจะเกิดอะไรขึ้นกับวงศ์ตระกูลของนางเอก ทำให้นางเอกพยายามเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่จัเกิดขึ้น โดยไปแต่งงานกับพระเอก แต่พระเอกไม่ชอบนางเอกเลย แต่งงานเพราะท่านย่าเป็นคนบังคับให้แต่งงาน นางเอกอยู่ภายใต้ความเมตตาของท่านย่าพระเอก แต่แม่พระเอกเกลียดนางเอกมาก นางเอกทำทุกวิถีทางเพื่อให้สามารถอยู่กับตระกูลของพระเอกได้ รวมทั้งต้องการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมให้ได้ สนุกดีค่า เดินเรื่องแบบเป็นเหตุผล น่าติดตามเล่มถัดไปค่าหลังจากอ่าน ๆ ไปเรารู้สึกว่าผู้เขียนจะบอกเราว่าเบื้องหลังความสำเร็จของผู้ชายนั้น มีผู้หญิงอยู่ ถ้าได้เมียดี ชีวิตก็จะดี๊ดียิ่งขึ้นไป
เสี่ยวเฉียวและเว่ยเซ่าก็ค่อยๆ ถูกสติปัญญา กลยุทธ์แผนการและแนวคิดที่เปิดกว้างดึงดูดซึ่งกันและกัน เมื่อรู้สึกตัว น้ำก็กร่อนหินจนหัวใจผูกพันกันไปเสียแล้ว ทั้งสองคนใช้ความรู้ใจฉันสามีภรรยาขจัดความขัดแย้งระหว่างตระกูล ทั้งยังร่วมมือกันคืนสันติภาพและความสงบสุขให้แก่อาณาประชาราษฎร์อีกด้วย
ท่านโหวผู้โหด เย็นชา พักดาบมาจับหมึก จับปากกาสอนภรรยาแป๊บ ...
ความเด็ดขาดของพระเอกยังเฉียบเหมือนเดิม ส่วนหมานหมานก็น่ารักฉลาดพูดมาก
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ
‘อนุดิษฐ์’ ผงาด ถูกวางตัวนั่ง ปธ.ยุทธศาสตร์ ‘พรรคกล้าธรรม’
กรุณาเข้าสู่ระบบก่อนดำเนินรายการด้วยค่ะ ล็อกอินเข้าระบบ
สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!
ความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอกยังไม่ชัดเจน นางเอกถือคติน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทำตามหน้าที่ รู้ว่าเกลียดตระกูลตัวเองอยู่ก็ไม่ไปเสนอหน้ามาก ทำตามหน้าที่เท่านั้น ส่วนพระเอก ตอนแรกคิดว่าแต่งมาเฉยๆจะไม่สนใจ แต่ความคิดเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มจากท่านย่าชอบ เห็นความเก่งของนางเอก ความคิดที่ฉลาดหลักแหลม และความงามที่ทุกคนชื่นชม จากที่ไม่สนใจก็เริ่มมอง recommended reading เริ่มสนใจ เริ่มหึง เริ่มขัดใจที่ไม่ทำหน้าที่สารพัดล่ะ
ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ
เรื่องราวรักโรแมนติดท้ายครัวของจ้าวลู่ซือและหลินอวี่เสิน
แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้